Koos Hageraats (1953) woont sinds de jaren zeventig in Amsterdam en is er nog altijd verliefd op. Sinds 2007 heeft hij zich er op toegelegd haar te vangen in beelden waarin het licht een belangrijke rol speelt. Want het is dat licht dat het eeuwenoude verhaal vertelt van haar altijd veranderende en toch steeds dezelfde schoonheid. Amsterdam in het ochtend- of in het avondlicht, in de zon of in de mist, in de nacht of in de regen – altijd is het dezelfde geliefde die anders naar je lacht.

​

Hageraats stond tien jaar voor de klas als leraar Nederlands en was ruim 23 jaar daarna als redacteur verbonden aan een literaire uitgeverij. Hij volgde fotocursussen bij Crea en sloot zijn opleiding aan de Fotovakschool Amsterdam af. Hij legt zich toe op foto’s van Amsterdam en op stillevens.

​

De sfeer van zijn foto’s is zoals hijzelf; romantisch en vriendelijk, vaak dromerig maar altijd kleurrijk. Zijn kleuren zijn echter nooit te fel; zijn lijnen nooit te hard. Soms komt echter ook zijn licht rebelse aard naar voren en zit er humor in zijn werk, kleine woordgrapjes die zijn geletterde achtergrond verraden. In zijn fotografie zoekt en onderzoekt hij: hij verdiept zich in vormen; hoeken; zichtlijnen; materialen. Het resulteert in doordachte composities met altijd een fluwelen uitstraling, soms met een kwinkslag maar altijd met een oneindige liefde voor zijn omgeving en het leven.